تفسیر عکس هوایی و تصاویر ماهواره ای

برخلاف نقشه، ویژگی های یک عکس هوایی به طور کلی یا نمادین نیست.در تفسیر عکس هوایی تمام ویژگی های قابل مشاهده روی سطح زمین از منظر بالای سر ثبت می شود. اگرچه ویژگی ها قابل مشاهده هستند، اما همیشه به راحتی قابل تشخیص نیستند. فرآیند مطالعه و جمع آوری اطلاعات مورد نیاز برای شناسایی ویژگی های مختلف فرهنگی و طبیعی ، تفسیر عکس هوایی نامیده می شود. با تفسیر دقیق، عکس های هوا منبع عالی از داده های فضایی برای مطالعه محیط زمین است. تفسیر عکس های هوایی و عکس های ماهواره ای یکی از اصلی ترین وظایف مهندسین نقشه بردار در رشته سنجش از دور میباشد.

 عکس هوایی

عکسهای هوایی شامل مجموعه ای از تصاویر گرفته شده از هواپیمایی است که به آنها و تغییر آنها فتوگرامتری نیز میگویند. این هواپیما ها های در پرواز از پیش تعیین شده پرواز می کند. مسیرها یا خطوط از هم فاصله دارند و موازی یکدیگر هستند. بنابراین، تصاویر به دست آمده، در فواصل مساوی در مسیر پرواز قرار می گیرند.

اشکال و تصاویر مختلف  را در تفسیر عکس هوایی در نظر بگیرید. این تصویر در مقیاس بزرگ است یا کوچک؟ آیا تصویر مستقیماً از بالا گرفته شده یا زاویه دار است؟ آیا سایه ای وجود دارد؟ آیا تنوع وجود دارد؟ ویژگیهای مختلف چگونه با یکدیگر ارتباط دارند؟ اینها سوالاتی است که مترجم عکاس یا تحلیلگر تصویر هنگام تفسیر تصویر هوایی به منظور استخراج اطلاعات مفید از خود می پرسد.

تفسیر عکس هوایی

اغلب می توانید بسیاری از ویژگی های یک عکس را بدون هیچ تجربه ای تشخیص دهید. این امر به ویژه اگر با ناحیه موجود در عکس آشنا هستید صادق است. اما بسیاری از اشیاء از بالا کاملاً متفاوت به نظر می رسند. و تمایز بین اجسام مشابه می تواند مشکل باشد. به عنوان مثال ، تشخیص گونه های درختی یا انواع محصول (مانند گندم در مقابل ذرت) به راحتی انجام نمی شود. شناخت ویژگی ها و تفسیر عکس  هوایی مهارتی است که نیاز به مطالعه و تمرین دارد.

ویژگی ها در تفسیر عکس هوایی

برخی از سرنخ هایی که مترجمان برای تشخیص ویژگی های عکس های هوایی استفاده می کنند عبارتند از: سرنخ هایی در تفسیر عکس هوایی

شکل (مربع ، دایره ای ، نامنظم): شکل کلی، معمولاً اولین چیزی است که چشم در عکس هوایی می بیند.در بسیاری از موارد شناسایی فوری را ارائه می دهد، با این حال بسیاری از اشیاء شکل مشابهی دارند. یک شیء دایره ای بسته به اندازه آن می تواند نگهدارنده گاز ، دودکش ، چاه یا دوربرگرد باشد.

اندازه (کوچک تا بزرگ ):  در تفسیر عکس هوایی اندازه یک عکس را می توان از دو طریق بدست آورد:

با مقایسه ویژگی با یک شیء شناخته شده: به عنوان مثال ، اگر شیء چاه باشد، از یک خانه کوچکتر است.

با اندازه گیری : اگر مقیاس تصویر محاسبه شود ، اندازه دقیق شی را می توان تعیین کرد.

 سایه: اجسامی مانند ساختمانها و درختان سایه هایی ایجاد می کنند که ارتفاع و شکل عمودی را نشان می دهند. سایه ها می توانند مشخصات یا طرح کلی یک شی را نشان دهند و برای تعیین شکل ، ارتفاع و ساختار آن مفید هستند.

سایه ها می توانند مشخص کنند که یک ویژگی دارای ساختار باز یا جامد است.

سایه ها می توانند شکل یک ساختار سقف را نشان دهند.

نور خورشید با زاویه پایین از کوچکترین ویژگی های زمین مانند بقایای باستان شناسی سایه های طولانی ایجاد می کند.

از سایه درختان می توان برای تشخیص انواع مخروطی و برگریز استفاده کرد.

اگر زمان و مکان تصویربرداری مشخص باشد ، ارتفاع یک جسم را می توان از طول سایه آن محاسبه کرد.

 تن: روشنایی نسبی اجسام در یک تصویر با اصطلاح “تن” توصیف می شود. تن به بافت و رنگ مربوط می شود و اندازه گیری میزان بازتاب نور توسط یک جسم به دوربین است. رنگ یک شیء کمتر از آنچه معمولاً انتظار می رود بر تن تأثیر می گذارد.

رنگ: روشنایی یا تاریکی یک شی.

بافت: درشت یا ریز ، مانند مزرعه ذرت (ردیف های مشخص) در مقابل مزرعه گندم (گیاهان بسیار نزدیک)

الگو:  در  عکس هوایی بسیاری از اجسام مشابه ممکن است در چشم انداز پراکنده شوند ، مانند چاه های نفت

ارتباط: ارتباط یک شی با سایر اشیاء شناخته شده

مقیاس روی عکس ها

در تفسیر عکس هوایی مقیاس های مقایسه مناطق عکس، مقیاس رابطه بین فاصله روی نقشه و فاصله روی زمین است. همین ایده در مورد عکس های هوایی نیز صدق می کند. اکثر عکسها دارای مقیاس تقریبی هستند که می توان از آنها برای اندازه گیری اشیاء روی عکس استفاده کرد. مقیاس یک عکس در تفسیر عکس هوایی  به دو عامل بستگی دارد: لنز دوربین و ارتفاع دوربین در بالای زمین. برای یک دوربین معین، مقیاس را فقط می توان با پرواز بالاتر یا پایین تنظیم کرد. مقیاس را می توان با پرواز پایین تر، یا کوچکتر (با جزئیات کمتر) با پرواز بالاتر ، بزرگتر (دقیق تر) کرد.

نماهای استریوسکوپی

یکی دیگر از ابزارهای مفید در تفسیر عکس هوایی، قابلیت مشاهده عکس ها به صورت استریوسکوپی است. مشاهده استریو بسیار شبیه به نحوه درک شما از نظر عمق یا فاصله تا اشیا است. شما با بینایی استریو (دو چشمی)برای اشیاء نزدیک، می توانید تشخیص دهید که چیزی نزدیک یا دورتر است. اگر فقط از یک چشم استفاده می کنید، ممکن است در قضاوت فاصله تا اشیاء مشکل داشته باشید، مخصوصاً اگر از اندازه آنها مطمئن نیستید. دو چشم به شما امکان می دهد درک عمقی داشته باشید.

استفاده از استریوسکوپ

استریوسکوپ یک راه مناسب برای مشاهده جفت های استریو است. شاید کمی دشوار باشد که چشمان خود را طوری آموزش دهید که به یک جفت استریو به شکل مناسب نگاه کنند تا همپوشانی و جلوه سه بعدی را ببینند. یک استریوسکوپ از لنزها و یا آینه ها برای قرار دادن عکس ها استفاده می کند تا دید سه بعدی را به راحتی مشاهده کنید.